Omiatacz Antoni (1944-1980)

Rozmawiałam dzisiaj z Marią Majder, siostrą znanego w Leżajsku muzyka Antoniego Omiatacza. Pisałam o nim przy okazji wspomnień o Ryśku Atamanie. 

Kochał czarnoskórą wokalistkę Robertę Flack i pewnie dlatego, tak jak ona kochał jazz, soul i folk. Roberta śpiewała, Antoni Omiatacz grał, na organach, oczywiście nie wspólnie, bo ona w Ameryce, on w Leżajsku i Rzeszowie. 

Urodził się 1 sierpnia 1944 roku w Leżajsku. Razem z rodzicami Janem i Anną z d. Mufko mieszkali w oficynie dawnego liceum, w budynku dzisiejszego Muzeum Ziemi Leżajskiej. Ojciec tam, w liceum pracował, jako woźny.

Jako małe dziecko zachorował na zapalenie spojówek, a, że to były trudne wojenne czasy, nie można było liczyć na skuteczną pomoc medyczną. Podobno pielęgniarka zakaziła małego Antosia, myjąc dziecko mydłem własnej produkcji. Lekarz niemiecki podjął próbę leczenia, wojna się skończyła, wyjechał z Leżajska i nie było szans na dalszą terapię. Antoni do końca życia został niewidomy.

Mimo ułomności miał talent muzyczny, odkrył go pewnie zaprzyjaźniony Roman Chorzępa, znany leżajski organista. 

Antoni ukończył Wyższą Szkołę Muzyczną w Krakowie. Losy rzuciły go do Rzeszowa, gdzie grał na organach w rzeszowskich klubach. Grał w kawiarni nad Delikatesami na ul. 3 Maja (Kawiarnia Kosmos?), potem w Hotelu Rzeszów. Grał razem z Ryszardem Atamanem, z którym przez wiele lat się przyjaźnił. I Antoni i Ryszard mieli ogromnie bogatą płytotekę. 

Do Leżajska przyjeżdżał często i wtedy korzystając z przychylności ks. Gorczycy, później ks. Wójcika grywał na mszach świętych, i w Farze i w Klasztorze - wspomina o tym jego młodsza siostra Maria. Antoni mimo, że był niewidomy to wszędzie samodzielnie się poruszał, po mieście nie musiał mieć przewodnika, ale gdy przyjeżdżał do rodzinnego miasta, do kościoła towarzyszyła mu zawsze siostra, spędzając z nim wiele czasu, gdy on na tych organach grał. 

Matka Anna Mutko córka szewca pochodziła z Dąbrowicy, ojciec Jan Omiatacz pochodził z Jarosławia. Mieli czworo dzieci: Antoni, Marian, Stanisława Drożdżal i najmłodsza Maria.

Jak wspomina Maria, brat Antoni ożenił się dwukrotnie. Z pierwszego małżeństwa syn Ireneusz pracuje jako adwokat w Łańcucie. Z drugiego małżeństwa nie miał dzieci. 

Antoni zmarł 25 kwietnia 1980 roku w Rzeszowie, po wcześniejszym zawale serca, pochowany jest na Cmentarzu Komunalnym w Leżajsku.