Zawilski Zdzisław

Bardzo proszę o wsparcie. Przekaż 1% podatku na rzecz opieki i rehabilitacji Zdzisława Zawilskiego. 

Nr KRS: 0000251723. Cel szczegółowy 1%: 24993 Zdzisław Zawilski.

W maju 2021 Zdzisław Zawilski przebył udar krwotoczny (wylew), przez co doznał lewostronnego paraliżu i utracił możliwość samodzielnego przemieszczania się oraz wykonywania czynności lewą ręką, w tym gry na instrumentach muzycznych. Wymaga stałej opieki w czynnościach codziennych oraz rehabilitacji. Obecnie przebywa w ośrodku rehabilitacyjno-opiekuńczym "Leśniówka" w Turzy.

******

Zdzisław Antoni Zawilski (ur. 01.01.1953 r.), absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Leżajsku, Wydziału Inżynierii Sanitarnej Politechniki Wrocławskiej. 

Zdzisław Zdzisław to niezwykle wartościowy człowiek o wielu talentach, społecznik, pasjonat, regionalista i miłośnik Ziemi Leżajskiej.

 

Jednym słowem człowiek pozytywnie zakręcony. 

 

Jego pasją jest muzyka. Lekcje gry na pianinie/fortepianie pobierał u pana Romana Chorzępy - zasłużonego i wieloletniego organisty obu parafii miasta Leżajsk. Zdzisław jest multiinstrumentalistą, wieloletnim akompaniatorem Zespołu LELIWA. Gra na akordeonie, fortepianie, gitarze, akompaniował zespołom ludowym, śpiewał w chórze, był organistą, nawet potrafi na trąbce zagrać. Grywał w domu na imprezach rodzinnych, na akademiach szkolnych, rajdach studenckich, imprezach towarzyskich, zjazdach absolwenckich.

Jako wielki miłośnik Kresów przez wiele lat organizował wycieczki na Kresy Wschodnie, stworzył kapelę śpiewającą lwowskie piosenki.
Swoje zamiłowania wyraża poprzez włączanie się w organizację wielu wydarzeń, w tym śpiewów typu karaoke w Muzeum Ziemi Leżajskiej – pieśni patriotycznych i maryjnych, kolęd i piosenek biesiadnych.

Na fanpage Zdzisława Zawilskiego na Facebooku możemy przeczytać:

 "Stał się nieformalnym spiritus movens leżajskiej lwowskiej kapeli podwórkowej, gdzie razem z nim występowali jego dwaj bracia oraz liczni oddani przyjaciele muzycy. Z Lwowem, jego historią, gwarą i nutą był i jest związany w sposób szczególny. Sam Lwów odwiedził niezliczoną ilość razy, zawsze chętnie i z ogromnym sentymentem tam powracając. Na przełomie lat 90-tych i dwutysięcznych nagrał wspólnie z bratem Zenonem i wydał w Krakowie kilka kaset/płyt z muzyką lwowską. Był i jest żywym pomnikiem i uosobieniem lwowskiego ducha. Uczestnicząc w wycieczkach na Kresy Południowo-Wschodnie wielokrotnie pełnił rolę przewodnika "kulturalno-oświatowego", z zapałem przedstawiając mieszkającym na co dzień w Polsce turystom piękne zabytki i zawiłe dzieje historyczne samego Lwowa, jak i otaczających go ziem. Stał się osobą znaną we Lwowie, kojarzoną z Lwowem i żyjącą lwowskim duchem. Odzwierciedleniem tego faktu były obrazy i grafiki wykonywane przez lwowskich artystów, przedstawiające Zdzinia (lubił, gdy tak o nim mówiono) w stroju ludowym, z akordeonem, na tle zabytków Starego Lwowa. Również w samym Leżajsku był i jest osobą znaną i uznaną m.in. poprzez swoje lwowskie konotacje. Swego czasu, na okładce jednego z numerów Biuletynu Miejskiego zamieszczono jego zdjęcie - wystrojonego na ludowo, grającego na akordeonie "leżajskiego lwowianina". Działał ponadto jako sympatyk przy leżajskim Klubie Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Był poza tym zaangażowany w leżajski Uniwersytet Trzeciego Wieku, działał przy Muzeum Ziemi Leżajskiej, organizując i oprawiając artystycznie cieszące się wielką frekwencją wieczory muzyczne: kolęd w okresie świątecznym, piosenki patriotycznej i żołnierskiej z okazji 11 Listopada, pieśni maryjnych w maju oraz spotkań z piosenką biesiadną w karnawale, które z czasem stały się wręcz kultowe i legendarne. Przez lata śpiewał basem w Chórze Emaus, występując w jego składzie w wielu miejscach i przy różnych okazjach, m.in. na Jasnej Górze w Częstochowie. Przez kilka lat pełnił funkcję organisty w kościołach w Przychojcu i Łukowej. Przez około 25 lat grał i śpiewał w zespole weselnym "Retro", z którym ograł kilkaset wesel, nie tylko w Leżajsku i okolicy, ale również w miejscach tak odległych, jak Lublin czy Ostrowiec Świętokrzyski. Jak mało kto umiał bawić towarzystwo, nie tylko polskojęzyczne, ale nawet międzynarodowe - potrafi mówić po niemiecku i po rosyjsku, a w ostatnich latach uczył się również angielskiego. Bez problemu zresztą nawiązywał kontakty transgraniczne, choćby z podobnymi sobie działaczami animacji kultury z Ukrainy. Poza wybitną zdolnością swobodnej integracji z coraz to nowymi osobami, posiadał i posiada wyjątkową umiejętność zjednywania sobie ludzi dzięki przedstawianiu anegdot i dowcipów, które nie tylko opowiada, ale niczym aktor na scenie angażuje się w ich prezentację mimiką, gestami i całym sobą.

Swoją aktywność prospołeczną uskuteczniał m.in. działając przez okres dwóch kadencji w Radzie Powiatu Leżajskiego jako radny, członek i przewodniczący komisji spraw społecznych itp. Zawsze potrafił poświęcać się dla słusznej sprawy. Dawał temu wyraz m.in. poprzez współpracę z Fundacją Śląskiego Centrum Chorób Serca czy współorganizowanie wieczorów śpiewu i tańca w domach pomocy społecznej, albo też spotkania muzyczne z niepełnosprawnymi dziećmi.
Wykazywał i w dalszym ciągu wykazuje się rozległą wiedzą, którą chętnie i umiejętnie dzieli się z innymi. Uczył młodzież zarówno śpiewu, jak i gry na instrumentach muzycznych. Posiada ponadto ogromną wiedzę na temat historii leżajskich Żydów, w tym ruchu chasydzkiego związanego z otoczoną kultem religijnym osobą cadyka Elimelecha z Leżajska. Dzięki temu brał udział w różnych wydarzeniach, dzieląc się wiedzą i promując tolerancję kulturową i etniczną poprzez unaocznianie zwłaszcza młodemu pokoleniu, że za przykładem Leżajska, osoby różniące się pochodzeniem i wyznaniem mogą bez większych problemów i we wzajemnej zgodzie żyć i współdziałać ze sobą dla dobra ogółu i każdego uczestnika czy uczestniczki społeczności z osobna. Wykłady na ten temat prezentował m.in. na lekcjach szkolnych w Zespole Szkół Licealnych im. Bolesława Chrobrego w Leżajsku. Z jego opinią liczono się i chętnie wysłuchiwano przy okazji różnych wydarzeń, zwłaszcza konkursów młodzieżowych, gdzie bywał gościem jako członek jury.
Można śmiało scharakteryzować go krótkim podsumowaniem: Człowiek-Orkiestra, Dusza Towarzystwa, Główny K-O-wiec ("działacz kulturalno oświatowy") Powiatu Leżajskiego, Bard Lwowski, Jednoosobowy Kabaret i Artysta przez wielkie "A" - Zdzinio Zawilski z Leżajska."