Dolny Janusz (1927-2008)

prof. Janusz Dolny [*3 XII 1927 † 16 IV 2008]

Janusz Dolny s. Jana Dolnego i Marii z d. Oleszkiewicz urodził się 3 grudnia 1927 roku w Kuryłówce par. Tarnawiec.
Absolwent Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego w Leżajsku (Matura 1946).

Mieszkał przez wiele lat w Leżajsku przy ulicy Sanowej. Naukę gry na fortepianie rozpoczął podczas okupacji hitlerowskiej. Uczyła Go pani Doenig.
Studia pianistyczne odbył w krakowskiej PWSM w klasie Jana Hoffmana (1947-55).
Profesor Nadzwyczajny Akademii Muzycznej w Krakowie (klasa fortepianu).
Dziekan Wydziału Instrumentalnego w latach 1981-1987, Kierownik I Katedry Fortepianu Akademii Muzycznej w Krakowie, w latach 1987-1990.
Działalność koncertową rozpoczął już w okresie studiów. W 1955 roku wraz z Janiną Baster założył duet fortepianowy, rozwijając intensywną działalność koncertową w kraju i w Świecie.

Laureat I nagrody Międzynarodowego Konkursu im. Viottiego w Vercelli (Włochy) w 1956 roku w kategorii duetów fortepianowych oraz nagrody specjalnej szwajcarskiej Fundacji Maxa Eggera.
W 1969 po raz pierwszy w historii Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach Zdroju odbył się koncert na 2 fortepiany w wykonaniu duetu Janina Baster – Janusz Dolny.

Duże osiągnięcia w festiwalach międzynarodowych i konkursach muzycznych. Uczestniczył w Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym we Wiedniu (1959r), Berliner Festtage (1958r), Warszawskiej Jesieni (1959) -"Wariacje na temat Paganiniego", Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (1968), Wrocławskim Festiwalu Muzyki Współczesnej (1969r), Bydgoskim Festiwalu Muzycznym (1971r), Nałęczowskim Divertimencie (1980), Festiwalu Muzyki Odnalezionej w Tarnowie (1995).

 Wychowawca wielu pokoleń pianistów.

W krakowskiej Akademii Muzycznej studiował u Dolnego Mariusz Sielski - solista i kameralista, który prowadzi klasę fortepianu w krakowskiej Akademii Muzycznej.

Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Zasłużony Działacz Kultury, Medalem 40-lecia PRL, Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki.
Człowiek niezwykłego serca i wielkiej kultury.

Stanisław Dybowski, Słownik pianistów polskich. Selene 2003

 

 

Zmarł 16 kwietnia 2008 roku w Krakowie. Pogrzeb odbył się 25 kwietnia 2008 roku we Wrocławiu.