Chmura Kazimierz (1922-2019)

Kazimierz Chmura - żołnierz Armii Krajowej i Sybirak.

Urodził się 19 czerwca 1922 r. w Sarzynie w rodzinie Maksymiliana Chmury i Teodozji z d. Staw. Ojciec Maksymilian Chmura (1874-1946?), nauczyciel, kierownik szkoły w Sarzynie, sekretarz gminny w Sarzynie, społecznik.

W 1932 r. wyjechał z Rodzicami i rodzeństwem do Drohobycza (woj. lwowskie). 
Gdy wybuchła wojna w 1939 roku, jako 17- letni  chłopiec postanowił uciec razem z braćmi do Rumunii lub na Węgry. Pokonali trasę  przez Stebnik, Dobrogostów, Ułyczno, Gassendorf, Dołhołuka, Semegenów, Taniła i Olechów. Po dziesięciu dniach wędrówki, zrezygnowani i bez grosza w kieszeni wrócili do Drohobycza.
28 grudnia 1944 roku został aresztowany brat Zygmunt Chmura. Z wyrokiem 10 lat wywieziono go do obozu w Karagandzie, a po roku zesłano go w okolice Kijowa. Zygmunt zmarł w 1948 roku w Drohobyczu.

Kazimierz Chmura był żołnierzem Armii Krajowej – radiotelegrafistą w plutonie kpt. Władysława Fuglewicza ps. „Szron”. 13 marca 1945 r. został aresztowany przez NKWD. Po kilkumiesięcznym pobycie w więzieniu w Drohobyczu i śledztwie został wywieziony w głąb ZSRR. Przebywał w obozach Workuty, gdzie pracował m.in. w kopalni węgla. Po zakończonym śledztwie został skazany na 6 lat przymusowego osiedlenia jako „specperesieleniec”. W 1947 r. podjął ucieczkę z zesłania, został aresztowany w Drohobyczu, a następnie przewieziony do Workuty. 
W 1949 roku poślubił Jadwigę Lipińską (ur. 19.11.1924), która trafiła na zesłanie do Workuty z Wileńszczyzny, mieszkała wcześniej w Nowoświęcianach koło Wilna.
W 1952 urodził się syn Zbigniew, a w 1954 roku syn Andrzej. 
W kolejnych latach pracował w straży pożarnej i w cementowni. Do Polski powrócił w 1955 r., po 10 latach zesłania. Rok przed masową repatriacją. Zamieszkał w Leżajsku. Podjął pracę w Spółdzielni LAS w Leżajsku, po 4 latach w Zakładzie Łubianek w Łętowni na stanowisko kierownika. Później pracował w Leżajskiej Wytwórni Tytoniu Przemysłowego w Leżajsku, najpierw jako agrotechnik, później jako inspektor. W LWTP przepracował 30 lat.
Żona Jadwiga zmarła w wieku 93 lat, 26 lutego 2018 roku.

Kazimierz Chmura zmarł we wtorek 23 października 2019 roku, w wieku 97 lat.
Kazimierz Chmura napisał wspomnienia z pobytu na Syberii. Dzięki staraniom Stanisława Chmura, bratanka (syna Tadeusza Chmury), wspomnienia zostały przekazane do Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Rzeszowie. Wspomnienia w formie książki są w trakcie opracowania i ma się ukazać wkrótce. Niestety, autor nie doczekał się edycji.

Msza Święta pogrzebowa odprawiona została w Kaplicy Cmentarnej w Leżajsku dnia 26 października 2019 r. o godz. 12:00, po której Zmarły został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Leżajsku. 

Syn Andrzej wygłosił wzruszające memento:

"Uczyli - Bądź patriotą

Gnębili, boś patriotą

Bóg, honor i Ojczyzna

Dla wielu to frazes

Dla nich życia cnotą"

****

Źródło:

Instytut Pamięci Narodowej Rzeszów

Maksymilian Chmura (1874-1946?)
Almanach Leżajski , zeszyt 5-2010. Iwona Tofilska, Zofia Buczkowska "Kazimierz Chmura - Sybirak z Leżajska"