poniedziałek, 9 września 2013

Ataman Julian (1906-1989)

Ks. Julian Ataman (1906-1989)
Urodził się 7 grudnia 1906 roku w Leżajsku w rodzinie Józefa i Marii z Serafinów. 

Absolwent Miejskiego Gimnazjum Realnego w Leżajsku. Rocznik 1924/25.(Chlubnie uzdolniony).

W roku akademickim 1929/30 był klerykiem na terenie diecezji przemyskiej. Po ukończeniu studiów teologicznych w 
Seminarium Duchownym w Przemyślu otrzymał 22 czerwca 1930 r. święcenia kapłańskie z rąk bpa Anatola Nowaka, ordynariusza diecezji przemyskiej.
W latach 1930-1933 był wikariuszem w Parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Jasienicy Rosielnej w powiecie brzozowskim.
W 1931 r. rozpoczął studia z zakresu historii Kościoła na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego. 
W 1933 r. uzyskał magisterium i będąc asystentem w 1936 r. obronił pracę doktorską pt.: "Sierakowski jako rządca diecezji przemyskiej w latach 1742-1760"; Warszawa 1936.
Następnie pracował jako wikariusz i katecheta kolejno w Łańcucie, Przemyślu, jako prefekt w kościele farnym w Jarosławiu i ponownie, w Przemyślu. 
W czasie okupacji był wikariuszem  kościoła filialnego w Ożomli koło Sądowej Wiszni (obecnie Ukraina). 
W 1944 roku po przejściu frontu na zachód, został rektorem Niższego Seminarium Duchownego w Przemyślu, w którym wykładał m. in. historię powszechną. Był także katechetą w Gimnazjum Kupieckim i Szkole Handlowej oraz prowadził lektoraty z języka niemieckiego i łaciny.

Był rektorem kościoła pw. Najśw. Serca Jezusowego w Przemyślu (1950-1969). 

Od 1936 r. był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu.

Od 1937 r. był członkiem, a od 1 grudnia 1947 r sekretarzem Przemyskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego.

Od 1946 r. był członkiem Towarzystwa Teologicznego w Przemyślu. 
Ponadto był współpracownikiem Lubelskiego Instytutu Geografii Historycznej Kościoła w Polsce. 
W 1951 r. ks. dr Julian Ataman, zainicjował swoiste 'misje' na terenach połemkowskich. Cieszył się dużym autorytetem naukowym i moralnym. 

W 1959 r. został szambelanem papieskim. 

Wielką zasługą ks. Atamana było zorganizowanie, zdewastowanej podczas okupacji, biblioteki Seminarium Duchownego oraz doprowadzenie niemal do końca prac nad skatalogowaniem biblioteki diecezjalnej. Był on również wieloletnim sędzią sądu biskupiego ds. małżeńskich, kierownikiem diecezjalnego archiwum, a także rektorem kościoła garnizonowego.

Pozostawił po sobie bogatą spuściznę pisarską której znaczna ilość znajduje się w maszynopisach i rękopisach, przechowywanych w Archiwum i Bibliotece Seminarium Duchownego w Przemyślu. 

Kilka uwag na marginesie artykułu ks. prof. dra Aleksego Petraniego, pt. "Zatarg księdza Bronisława Markiewicza z biskupem Józefem Pelczarem", 1974 s. 255-276

Ksišążki: Historia Kościoła w Polsce. T. 1, Do roku 1764. Cz. 2, Od roku 1506 / red. Bolesław Kumor, Zdzisław Obertyński ; oprac. Julian Ataman [et al.] 

Ksiąšżki: Historia Koscioła w Polsce. T. 2, 1764 - 1945. Cz. 1, 764 - 1918 / red. Bolesław Kumor, Zdzisław Obertyński ; oprac. Julian Ataman [et al.]

Zmarł 2 sierpnia 1989 r. w Przemyślu i został pochowany na tamtejszym cmentarzu centralnym w grobowcu seminaryjnym 

 tree

Ks. prof. Ataman mawiał: „Mądry obejdzie stodołę i więcej się nauczy, niż głupi w podróży naokoło świata” (cytat ze strony Przemyscy księża. Rocznik 1959 str 175)

Stanisław Dziedzic - Słowo Powszechne 1988 nr 87 s. 5




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...