wtorek, 1 grudnia 2015

Broda Czesław (1885-1940)

Ksiądz Czesław Broda (ur. 5 lutego 1885 w Słocinie, obecnie dzielnica Rzeszowa, zm. 12 grudnia 1940 w KL Dachau). Dziekan, administrator, proboszcz parafii w Leżajsku i wiceprezes Zarządu Okręgowego Stronnictwa Narodowego w Rzeszowie, kanonik honorowy kapituły katedralnej w Przemyślu (od 1927). Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1909 w Przemyślu. 15 grudnia 1911 r. przybył do Woli Raniżowskiej (parafia Raniżów), jako stały katecheta i rozpoczął starania o budowę kościoła. Dzięki temu w 1913 r. zbudowano cegielnię i w 1914 r., a 26 lipca 1914 r. położono kamień węgielny i rozpoczęto prace przy budowie kościoła. 
Gdy wybuchła I wojny światowej wcielono go do wojska i budowa kościoła została przerwana. 
W 1916 r. ks. Czesław Broda zdemobilizowany, jako inwalida, powrócił i podjął dalsze prace przy wznoszeniu nowego kościoła. Przyczynił się do tego, że parafia Wola Raniżowska została erygowana 12 marca 1919 r. pismem św. bpa Pelczara z dnia 28 lutego 1919 r. 13 czerwca 1921 roku ks. Czesław przeniesiony został do Leżajska i od 1925 r. został tam proboszczem. Od 1927 r. został kanonikiem honorowym kapituły katedralnej w Przemyślu, a od 1929 r. dziekanem dekanatu leżajskiego. Na przełomie lat 20. i 30. był wiceprezesem Zarządu Okręgowego Stronnictwa Narodowego w Rzeszowie. Jako dziekan leżajski ks. Czesław Broda dokonywał poświęceń nowych świątyń. Gdy przybył nowy proboszcz, do Białobrzeg koło Leżajska ks. Jan Latawiec, i wyposażył kościół w niezbędne urządzenia, dokonał poświęcenia tamtejszej świątyni. Był opiekunem wiernych w pobliskich parafiach m.in. w parafii Dębnie od 1935 do 1940 roku. Był katechetą i pedagogiem, który uczył nie tylko religii, ale jako wiceprezes ZO SN uczył też miłości do Ojczyzny.
W styczniu 1934 roku został wybrany do Rady Miasta w Leżajsku, natomiast 
nie wszedł do Rady w styczniu 1939 r. [w:] Dzieje Leżajska s. 398 i s. 405.
Kiedy rankiem 13 września 1939 roku do Leżajska wkroczyły oddziały niemieckiej 28. zmotoryzowanej dywizji piechoty oraz 8. zmechanizowanej dywizji piechoty i rozpoczęto tworzenie struktur okupacyjnej władzy, ogłoszona została lista zakładników. Znalazł się w na niej m.in. i ks. Czesław Broda.
Po pierwszym aresztowaniu wypuszczono go na krótko. Kolejna akcja okupanta miała miejsce w 23 lipca 1940 r. Gestapo aresztowało wtedy nie tylko ks. Czesława Brodę, ale i płk. Stanisława Eustachiewicza (1883–1948), ks. Stanisława Lubasa (1886-1942), ks. Tomasza Pacułę, Andrzeja Reichardta, Maruszaka, Wiecha, Nizioła, prof. Rzeczycę. 
Ks. Czesław Broda więziony był w Jarosławiu i Tarnowie, skąd po dwóch tygodniach został wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Sachsenhausen (KL).
3 września 1940 r. przewieziono go do Dachau (KL) i zarejestrowany został z numerem obozowym 18218. W czasie pobytu w obozie, do którego przewieziono wielu polskich księży, poddawany był okrutnym represjom ze strony hitlerowskich strażników. Nieludzkie traktowanie, bicie, głodzenie i niewolnicza praca sprawiły, że siły księdza się wyczerpały. Zmarł, jak zapisano w aktach, na ciężkie zapalenie płuc w wieku 55 lat.
Beatyfikacja
Ks. Czesław Broda zaliczony jest do drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej, których proces beatyfikacyjny rozpoczął się 17 września 2003 roku.


Decyzją Rady Miasta Leżajska w latach 90. przemianowano ulicę Marchlewskiego na ul. ks. Czesława Brody.

Źródło:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...